بازگشت خولیو ولاسکو به والیبال ایران، بهترین خبر در روزهای تعطیلی ورزش ایران است. او شاید با قراردادی شش ماهه مدیرفنی تیم ملی والیبال ایران در المپیک توکیو شود، اما فراموش نکنیم که فدراسیون والیبال با دعوت از ولاسکو، شروع یک برنامه بلندمدت با یک مربی جوان خارجی برای ساختن دورانی تازه در والیبال ایران را به تعویق می‌اندازد.

خولیو ولاسکو، مربی آرژانتینی که یکی از پرافتخارترین مربیان والیبال جهان است، بخشی از زندگی حرفه‌ای خود را در ایران گذرانده است و تحولات والیبال ایران در یک دهه اخیر، مدیون اوست. ولاسکو از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ سرمربی تیم ملی والیبال ایران بود و اگرچه پیش از حضور او رشد والیبال ایران آغاز شده بود، اما ولاسکو پس از حضورش در سال ۲۰۱۱، ایران را پس از ۳۲ سال قهرمان آسیا کرد و آن قهرمانی، آغازی برای یک دوران تازه در والیبال ایران شد. ایران با ولاسکو برای اولین بار به لیگ جهانی (۲۰۱۳) راه یافت، برای اولین بار مقابل قدرت‌های درجه اول والیبال دنیا ایستاد، و والیبال ایران پیروزی‌های درخشان مقابل ایتالیا و آمریکا را با ولاسکو تجربه کرد. ولاسکو قهرمانی در آسیا را برای والیبال ایران تکرار کرد (۲۰۱۳) و والیبال را برای ایرانی‌ها فراتر از قاره، به یک رقابت جهانی تبدیل کرد. این یکی از مهم‌ترین پروازهای ورزش ایران پس از انقلاب بود و نقش ولاسکو در آن انکارنشدنی است.

جدایی ولاسکو از والیبال ایران نیز وجه احساسی دارد. او با درخواست دوستداران والیبال در آرژانتین و البته در پی پیام‌های رئیس ‌جمهوری آرژانتین به میهن خود برگشت، در حالی که شاید ادامه حضور او در ایران می‌توانست منجر به اتفاقات باشکوه‌تری در ورزش ایران شود. ولاسکو پس از ۴ سال کار در آرژانتین و یک فصل حضور در پالاولو موندنا، تصمیم گرفت خود را بازنشست کند، اما این بازنشستگی چندان جدی نبود؛ چون او میل به ادامه کار را در خود پیدا کرد و مسئولیت دپارتمان تیم‌های ملی پایه ایتالیا را پذیرفت تا در ۶۸ سالگی، دوباره کار با نوجوانان و جوانان را تجربه کند. انگار این بازنشستگی با پیشنهاد ایران قرار است فراموش شود و او به زودی کار ماجراجویانه دیگری را شروع می‌کند. شاید کار در تیم‌های پایه ایتالیا، انتخابی برای انتقال تجربه به مربیان دیگر و به تیم‌های پایه در ایتالیا باشد، اما مدیریت فنی در تیم ملی ایران، پروژه سنگین ولاسکو در دهه هفتمزندگی اوست.

تیم ملی والیبال ایران پس از برکناری ایگور کولاکوویچ، بدون سرمربی روزها را می‌گذراند. محمدرضا داورزنی پس از بازگشت به فدراسیون والیبال، در اولین اقدام خود، کولاکوویچ را برکنار کرد. تعویق المپیک ۲۰۲۰ به دلیل شیوع ویروس کرونا بهانه‌ای برای پایان همکاری ایران با کولاکوویچ بود. اگرچه کولاکوویچ مربی ناموفقی در ایران نبود، اما به بهانه مقایسه با خولیو ولاسکو، هیچگاه از دست منتقدان رهایی نداشت.

فدراسیون والیبال ایران در روزهای اخیر از یک انتخاب هیجان‌انگیز برای تیم ملی خبر داده است. بازگشت خولیو ولاسکو به عنوان مدیر فنی. به نظر می‌رسد که فدراسیون والیبال قصد دارد با انتخاب سرمربی ایرانی برای تیم ملی، از تجربیات ولاسکو در نقش مدیر فنی استفاده کند، اما حتی احتمال سرمربیگری ولاسکو در المپیک نیز هست. فدراسیون به یک همکاری کوتاه‌مدت شش ماهه با ولاسکو فکر می‌کند، با این ایده که او برای آماده‌سازی تیم ملی در آستانه المپیک و در جریان برگزاری المپیک، مدیر فنی ایران باشد. شاید این امر بتواند فرصت بازگشت ولاسکو به دنیای حرفه‌ای یا آخرین نمایش حرفه‌ای او در زندگی ورزشی‌اش باشد؛ موقعیتی جالب برای خداحافظی دوباره.

محمدرضا داورزنی، رییس فدراسیون والیبال ایران می‌گوید: «همه به این موضوع اعتقاد دارند که آغاز تحولات مثبت در والیبال ایران، با ولاسکو بود. در حال حاضر هم او یکی از گزینه‌هایی محسوب می‌شود که ما به استفاده از توان و تجربه‌اش فکر می‌کنیم. اولویت ما این است که کادر فنی ایرانی داشته باشیم و در این مسیر اگر نقطه ضعفی وجود داشت، با مربیان خوب خارجی آن را برطرف کنیم. شاید هم راهی را برویم که ژاپنی‌ها رفتند؛ یعنی سرمربی داخلی داشته باشیم و یک مربی بزرگ را به تیم اضافه کنیم. ما به دنبال عقد قرارداد ۶ ماهه هستیم، اما مربیان بزرگ دنیا قراردادهای بلندمدت می‌خواهند. اگر ولاسکو بتواند به صورت کوتاه‌مدت در فاصله بین فروردین تا مرداد سال آینده به ما کمک کند، استقبال می‌کنیم. پیام‌هایی رد و بدل شده که اگر او بتواند، در کنار کادر فنی جدید ایران برای المپیک توکیو باشد. اگر این امکان فراهم شود، ما استقبال می کنیم. باب مذاکره را هم باز کردیم. البته با توجه به شرایط مربوط به کرونا، ولاسکو در خانه است و والیبال را دنبال می‌کند.»

بدیهی است که مربیان جوان و موفق دنیای والیبال قرارداد شش ماهه را نمی‌پذیرند، اما ولاسکو که برای کار بلندمدت آمادگی ندارد، احتمالا قرارداد شش ماهه را بیشتر می‌پسندد. او صاحب شناخت از والیبال ایران است، با ستاره‌های والیبال ایران رابطه عمیق و عاطفی دارد، و در یک پروژه کوتاه‌مدت نیز شانس تاثیرگذاری‌اش چه بسا بیشتر است. این نکات، فدراسیون والیبال را به همکاری دوباره با ولاسکو ترغیب می‌کند. حضور ولاسکو، هرچند برای دوره‌ای کوتاه، هیجان‌انگیز است و فدراسیون والیبال را از انتقاد درباره برنامه‌هایش برای آینده والیبال خلاص می‌کند.